| |
  |
|
inhoud: |
HCC Beleggen Nieuwsbrief 20120701 |
|
|
|
Verenigde Staten: een vertrouwd patroon
|
| Bron: Belfius.be |
Na een verrassend sterk jaarbegin verloor de
Amerikaanse economie dynamiek in de loop van het tweede kwartaal.
Opnieuw werd de toon gezet door het arbeidsmarktrapport, dat veruit de
meest invloedrijke macro-economische cijferreeks blijft in de V.S. en
de rest van de wereld. Zoals we in vorige edities van de Economische
Vooruitzichten al aanhaalden werd de banengroei in Q1 ondersteund door
een uitzonderlijk warme winter in de V.S.
Hierdoor was er een robuuste vraag naar werknemers in de bouwsector in
januari en februari. Naarmate dit positieve effect wegebde vanaf maart,
werd dit vertaald in een minder indrukwekkende groei van het aantal
jobs.
In mei kwamen er amper 69.000 nieuwe banen bij, wat ruim onder de
verwachtingen bleef en slechts een fractie is van de 255.000 die er
gemiddeld per maand bijkwamen tijdens het eerste kwartaal.
Bovendien werden de arbeidsdata van de voorbije maanden neerwaarts
herzien en was er een lichte klim van de werkloosheidsgraad naar 8,2%,
waardoor twijfel werd gezaaid op de financiële markten i.v.m. de
duurzaamheid van de economische heropleving.
Dit patroon komt vrij bekend voor, want ook in 2010 en 2011 maakte het
economisch optimisme in de V.S. in het begin van het jaar plaats voor
somberheid nog voor de zomer was aangebroken (grafiek 1).
De groeibijdrage van de consumentenuitgaven zal in Q2 dan ook zwakker
uitvallen dan in Q1 toen een lichte vorm van euforie zich meester
maakte van Joe Sixpack.
We rekenen wel op een sterkere bijdrage van de
bedrijfsinvesteringen maar wellicht zal de finale bbp-groei lager
zijn dan de 1,9% die voor Q1 2012 werd gerapporteerd.
Tezelfdertijd is het weinig waarschijnlijk dat de groei buiten de VS
stevig genoeg is om via een klim van de uitvoer de terugval van de
binnenlandse vraag te compenseren.
Niet enkel de exportgroei naar het oude Europa is aan het vertragen
maar ook naar Azië en Zuid-Amerika.
De exportgroei met kleine broer Canada - en tevens de grootste
handelspartner van de V.S. – is zelfs negatief sinds eind 2011 en
fungeerde in het verleden vaak als leidende indicator voor de algemene
externe vraag.
Het ziet er dus naar uit dat de externe handel aanzienlijk minder zal
bijdragen aan de groei dan in 2010 en 2011 het geval was.
Om de hoek zien we echter al een nieuwe positieve ontwikkeling die de
consumentenuitgaven mogelijk kan ondersteunen in de komende maanden.
Nu het ‘driving season’ is aangebroken in de V.S., de periode waarin
veel Amerikanen lange autoritten ondernemen om familie en vrienden te
bezoeken, speelt de benzineprijs een nog grotere rol dan anders op het
vlak van het gezinsbudget.
De neerwaartse correctie van de benzineprijzen van de afgelopen
weken zal in dank aanvaard worden door de consumenten en kan de
teleurstellende arbeidscijfers en de onrust in Europa wat naar de
achtergrond verschuiven. Bovendien is er sinds kort ook een dalende
trend te zien in de kerninflatie wat het reële beschikbare inkomen van
de gezinnen ten goede zal komen.
De zachtere inflatietrend heeft nog een tweede voordeel, het zet nl. de
deur op een kier voor de Federal Reserve om op niet-conventionele wijze
de economie meer zuurstof te geven.
Eind juni loopt het meest recente aankoopprogramma van obligaties af
dat bekend staat als ‘Operation Twist’.
Het conventionele arsenaal – de Fed funds rente – is quasi
uitgeput aangezien die zich reeds op 0,25% bevindt zodat de financiële
markten speculeren over een nieuwe ronde kwantitatieve versoepeling
( ook bekend als ‘QE’ of ‘quantitative easing’-nvdr) die tot doel
heeft de lange termijnrentes te doen zakken.
De lagere obligatierentes zouden een goede zaak zijn voor de
Amerikaanse economie omdat ze vertaald worden naar lagere
hypotheekrentes die op hun beurt de ontleningkost van de gezinnen
verlichten.
Bovendien worden lagere rentes doorgaans positief onthaald op Wall
Street, wat voor een additionele vertrouwensboost kan zorgen.
Momenteel zit de Fed in een ‘wait and see’ positie, wat betekent dat ze
meer bevestiging moet krijgen dat de economische activiteit
verder verslapt vooraleer ze opteert voor het opkopen van
langlopende obligaties.
Maar de zwakke economische rapporten van de laatste weken hebben de
speculatie omtrent een nieuwe ronde van QE gevoed.
Deze speculatie op de obligatiemarkten heeft in combinatie met de
eurocrisis de vraag naar Treasuries opgedreven met als gevolg een
nieuwe daling van de renteniveaus.
Deze trend zal de komende weken aanhouden aangezien we meer
ontgoocheling verwachten op het vlak van de macro-economische data en
de nervositeit over de toekomst van de eurozone hoge toppen scheert.
Pas tegen het einde van het jaar wanneer er (hopelijk) een aanzet is
tot een structurele oplossing van de eurocrisis, en de internationale
beleggers gaan focussen op de fiscale uitdagingen in de V.S. zelf, zien
we een scenario waarbij de rentes op Treasuries substantieel stijgen.
|
Terug naar Inhoud
|
|
 |
|
|
Stresstest voor Europeanen |
| Bron: presseurop.eu 27 Juni 2012 EL PAÍS
MADRID - Claudi Pérez |
 |
Via een scherpere controle van de nationale begrotingen en de banken
geven de leiders van de EU-instellingen gehoor aan de Duitse wens van
een federaal Europa.
De kans bestaat echter dat dit voorstel tijdens de EU-top getorpedeerd
wordt door de andere lidstaten. |
|
De Europese crisis duurt inmiddels al
een paar jaar en tot nu toe heeft Duitsland een gierig leiderschap
laten zien, vol politieke berekeningen, ideologisch dogmatisme en
herhaalde weigeringen van zowel rechts als links. |
 Angela
Merkel
Bondskanselier
Duitsland |
Wolfgang Schäuble
Duitse minister van Financiën
|
Jens
Weidmann
President
van de Duitse centrale bank |
De recessie in het zuiden zal om twee redenen voorlopig nog wel even
aanhouden: enerzijds de ongecontroleerde groei van de afgelopen jaren
waarvoor we nu de prijs betalen, en anderzijds de reddingsoperaties die
slechts een minimale solidariteit veronderstellen en die onder
aansporing van Berlijn gepaard gaan met een beleid van zeer strenge
(gevaarlijk strenge) bezuinigingen.
Kunstje
Dit kunstje moest het vertrouwen in de eurozone terugbrengen, maar
heeft de eenheidsmunt juist in een bestaanscrisis gestort. Maar tijden
veranderen.
Bondskanselier Angela Merkel, minister Wolfgang Schäuble en de
president van de Duitse centrale bank, Jens Weidmann, hebben de
afgelopen dagen een bestaand voorstel uitgebroed en gepresenteerd alsof
het nieuw is: nooit eerder in de afgelopen twintig jaar heeft Berlijn
zo onomwonden gesproken over een politieke unie.
Brussel nam de handschoen gisteren op met een ambitieus plan voor de
wederopbouw van Europa en lanceerde een voorstel waarmee de grenzen van
de EU worden afgetast, omdat de euro door machteloosheid gevaarlijk is
verzwakt.
Op voorwaarde dat de lidstaten vastberaden de weg naar een politieke
unie inslaan, is de EU bereid obstakels uit de weg te ruimen om
Duitsland over te halen op sommige terreinen concessies te doen.
Veel blijft echter ongewis, zoals vrijwel altijd als het om Europa gaat.
EU versie 2.0
Twee punten springen het meest in het oog. In de eerste plaats, welke
rol zal het Frankrijk van Hollande willen spelen?
Parijs zal zich niet beperken tot de tweede viool naast Duitsland, maar
moet tegelijkertijd zorgen dat niet wordt afgeweken van de
intergouvernementele koers en vechten tegen zijn diepe afkeer van het
federale model.
 Herman van
Rompuy
Voorzitter van de Europese Raad |
José Manuel Baroso
Voorzitter van de Europese Commissie
|
Mario
Draghi
Voorzitter
van de ECB |
Jean-Claude
Juncker
Voorzitter
van de Eurogroep |
En in de tweede plaats, hoe krijgt men de diepe eurocrisis op zo kort
mogelijke termijn onder controle om een big bang te voorkomen? Beide
vragen blijven volledig onbeantwoord in het voorstel van de vier
voorzitters: Herman van Rompuy van de Europese Raad, José Manuel Baroso
van de Europese Commissie, Mario Draghi van de ECB en Jean-Claude
Juncker van de Eurogroep.
Vanaf morgen gaat Brussel tijdens een EU-top van staatshoofden en
regeringsleiders mogelijke oplossingen aandragen voor deze netelige
kwesties.
De verwachtingen zijn omgekeerd evenredig aan eerdere mislukkingen.
De leiders besluiten of dit plan wordt uitgevoerd of dat het louter bij
mooie woorden blijft, zonder duidelijk tijdpad.
Ze zullen echter snel met oplossingen moeten komen voor landen die aan
de rand van de afgrond staan.
Versie 2.0 van de EU is vooral geïnspireerd op de wens van Duitsland om
alle landen aan zeer strenge regels te onderwerpen. Volgens het plan,
dat als einddatum december aanhoudt, zal Brussel zich niet beperken tot
het vaststellen van een plafond voor de overheidsuitgaven en de
staatsschuld.
Sleutel van de kluis
Wil een lidstaat meer schuld maken dan zal hij "de noodzaak daarvoor
moeten aantonen en vooraf goedkeuring moeten krijgen" van de Europese
instellingen.
Dit besluit zou er dus op neerkomen dat de sleutel van de kluis in
feite wordt overhandigd aan zoiets als een superministerie van
Financiën, en dat uiteindelijk een [Europese, red.] staatskas wordt
opgericht.
Dat zou een overwinning zijn voor Berlijn, dat zo snel mogelijk tot een
begrotingsunie wil komen.
Als tegenprestatie zou Duitsland akkoord moeten gaan met iets wat nu
nog als taboe wordt beschouwd, namelijk het tot op zekere hoogte
gezamenlijk opdraaien voor de schulden.
Het spreekt vanzelf dat dit in fasen zou gaan en dat gezocht zal worden
naar compromissen, zoals Europa altijd heeft gedaan.
"Op de middellange termijn kan de uitgifte van gezamenlijk schuldpapier
worden onderzocht als onderdeel van een dergelijke begrotingsunie",
valt in het voorstel te lezen, hetgeen een nauwelijks verhulde
verwijzing is naar de euro-obligaties.
Begrotingsunie
Van Rompuys
slappe aftreksel |
| Het langverwachte nieuwe plan van de voorzitter van de
Europese Raad, Herman van Rompuy, om de toekomst van de eurozone zeker
te stellen is “minder ambitieus” en “aanzienlijk teruggeschaald” in
vergelijking met eerdere versies, aldus The Financial Times. Het plan,
dat oproept tot de invoering van euro-obligaties en de uiteindelijke
oprichting van een centraal 'ministerie van Financiën' op EU-niveau,
zal volgens het Britse zakenblad tijdens de Europese Raad van 28 en 29
juni worden besproken. De FT schrijft over het ingediende
ontwerpvoorstel: De
instellingen van de Europese Unie zullen de bevoegdheid krijgen nationale begrotingen te herschrijven. Het roept
de leiders van de eurozone op het 500 miljard euro gevulde noodfonds te
gebruiken voor de herkapitalisering van de Europese banken. Hoewel
eerdere versies van het rapport ook gedetailleerde
kortetermijnmaatregelen omvatten, om de huidige onrust op de markten
tegen te gaan, bevat het ontwerp dat door Van Rompuy op de website van
de Europese Raad is gepubliceerd veel minder details. Ook wordt er geen
tijdschaal voor de implementatie van het plan gegeven.
|
Daarnaast gaan we in de richting van een bankenunie: een
gemeenschappelijke toezichthouder, de ECB, met een gemeenschappelijk
garantiefonds en een herkapitalisatiefonds voor banken.
Zoals meestal zijn het de markten die de Europese wartaal het best
weten te vertolken. "Het gaat hier om een eerste noodzakelijke stap op
weg naar een politieke en fiscale unie, om Merkel zover te krijgen dat
ze akkoord gaat met iets wat lijkt op euro-obligaties", aldus
financiële bronnen.
Beweging
Dezelfde bronnen wijzen ook op de lacunes die door tegenstanders kunnen
worden aangegrepen om zich tegen de euro te blijven verzetten.
"Er is geen duidelijk tijdpad en het voorstel is ook niet concreet
genoeg, wat doet vermoeden dat men het achter de schermen nog lang niet
eens is. Het goede nieuws is dat Europa in beweging is.
Het slechte dat ze nog steeds alles voor zich uit blijft schuiven.
In het najaar van 2013 worden in Duitsland verkiezingen gehouden en
Berlijn hecht ondanks de ernst van de crisis altijd groot belang aan
electorale afwegingen."
Hoe dan ook, de voorbereidingen voor de EU-top zijn in volle gang. Dit
keer ligt de bal bij François Hollande, die het Europese project nieuw
leven heeft ingeblazen maar nog moet aangeven tot hoever hij bereid is
te gaan.
Verschillende leiders trekken echter al vragend hun wenkbrauwen op.
Minder dan 48 uur voor de top haastte Merkel zich om de volgende
kernachtige uitspraak te doen: "Alle schulden samen delen? Over mijn
lijk!" |
Terug naar Inhoud
|
|
 |
|
 |
|
Europese crisisaanpak gefaald |
| Bron: KBC |
De Griekse begrotingschaos blijft de rest van de
EMU achtervolgen . Sinds de “vrijwillige” schuldherschikking van maart
2012 is het leeuwendeel van de Griekse overheidsschuld in handen van
andere Europese overheden, het steunfonds EFSF en het IMF . Vermits de
verdere ontwikkeling van de Griekse schuld daardoor volledig onder de
controle van Europese politici terechtkwam, gingen we ervan uit dat het
besmettingsgevaar voor de rest van de EMU-economie was geweken .
 Dat was echter zonder het gebrek
aan een gemeenschappelijke visie op de Europese politiek gerekend .
Het fundamentele meningsverschil tussen de nieuwe Franse president
Hollande en de Duitse kanselier Merkel over de invulling van het
Fiscale Compact is hiervan het jongste voorbeeld .
Meteen doorprikt dit de mythe dat de oorzaak van de acute
schuldencrisis in de EMU te wijten is aan de ongebrijdelde
obligatiemarkten.
Wat de Griekse situatie betreft, zijn er na de nieuwe
parlementsverkiezingen van 17 juni drie scenario’s . Indien de vorige
coalitie, die het saneringsplan in ruil voor het tweede Europese
hulppakket heeft goedgekeurd, opnieuw een meerderheid haalt, zal dit
plan allicht onverkort worden uitgevoerd . Indien de Syrizapartij, die
weliswaar pro-EMU is maar het besparingsplan wil heronderhandelen, de
nieuwe regering leidt, komen we tot een totale patstelling tussen
Griekenland en de rest van de EMU. Ten slotte zou de
(onwaarschijnlijke) overwinning van een anti-Europese coalitie, die een
uitstap uit de EMU wil, allicht leiden tot een implosie van de Griekse
economie, met moeilijk in te schatten gevolgen voor de rest van Europa.
Volgens de recentste opiniepeilingen is het eerste scenario het
waarschijnlijkste.
Op korte termijn zou dat de status quo redden en alle betrokkenen
toelaten nog eens enkele maanden aan te modderen.
Op vrij korte termijn zal de discussie over de haalbaarheid van het
saneringsplan echter opnieuw op de agenda verschijnen . Het is immers
duidelijk dat Griekenland zijn overheidsschulden ook na de recente
schuldherschikking nooit zelfstandig zal kunnen terugdringen tot een
draagbaar deel van zijn bbp.
Een eventuele Griekse EMU-uittreding is niet zozeer besmettelijk door
zijn rechtstreekse effecten op de rest van de EMU, want die zijn na de
schuldherschikking van maart nog maar marginaal. Veel meer zou deze
uittreding een gevaarlijk precedent scheppen, die de speculatie voedt
over de vraag of grotere EMU-landen zoals Spanje ook de EMU zouden
verlaten .
Dat zou leiden tot een “self-fulfilling prophecy”, gedreven door hogere
risicoaversie, hogere overheidsrentes, verslechterende begrotingen,
saneringen en minder groei, waardoor uiteindelijk de gevreesde
insolvabiliteit een feit wordt.
Deze neerwaartse spiraal zou uitgerekend starten op een ogenblik dat de
Spaanse begroting worstelt met de steun aan banken die getroffen werden
door de vastgoedcrisis, zoals de nieuwe kapitaalinjectie in Bankia van
19 miljard EUR.
De tijd dringt
De tijd om de EMU-crisis bij de wortel aan te pakken loopt stilaan af.
De onzekerheid en de vrees voor chaos zorgen ervoor dat investeringen
worden uitgesteld en gezinnen hun spaarquote verhogen.
Daarbovenop komen  de begrotingssaneringen, die in
deze zwakke fase van de Europese conjunctuurcyclus zichzelf fnuiken
door de economische groei verder af te remmen .
De voorbije maand werd de draagwijdte van deze besmetting zichtbaar.
De Duitse Ifo-indicator daalde onverwacht fors en ook de voorlopende
deelcomponent wees plots op een verder daling . De Duitse economie kan
de EMU-perikelen en het krimpen van haar Zuid-Europese afzetmarkten
blijkbaar niet langer compenseren door haar uitvoer naar de VS en
Opkomend Azië.
Ook het feit dat de Duitse tweejaarse overheidsrente gedaald is tot
welgeteld 4 basispunten illustreert de schrik van beleggers voor een
mogelijk einde van de EMU.
Welke uitweg?
De actuele EMU-crisis is in wezen geen schuldencrisis, maar wordt
veroorzaakt door het feit dat in 1999 een monetaire unie werd gecreëerd
zonder de daarbijhorende politieke en economische unie .
Ofwel zijn de EMUpolitici nu bereid om, naar analogie van de invoering
van de euro, een concreet tijdspad aan te kondigen om die tweede pijler
stapsgewijs in te voeren, ofwel is het europroject gedoemd om te
mislukken.
Indien die politieke wil er is, zijn er voldoende mogelijkheden om de
EMU ook op korte termijn te stabiliseren .
Zo kan het voorstel van een Europees amortisatiefonds, onder meer
voorgedragen door Duitse regeringsadviseurs, het vertrouwen op de
financiële markten snel herstellen .
Volgens dit voorstel hevelt ieder EMU-land het deel van zijn schuld
boven 60% van het bbp over naar een fonds met een looptijd van 25 jaar,
dat door alle EMUlanden gemeenschappelijk en hoofdelijk wordt
gewaarborgd .
Dat maakt een einde aan de vernietigend hoge financieringskost voor een
aantal landen.
Tegelijkertijd moet ieder land zijn deel van dit fonds wel degelijk
zelf afbetalen en een deel van zijn fiscale inkomsten daarvoor
reserveren .
Dat maakt het plan ook aanvaardbaar voor tegenstanders van een
transferunie.
Een bijkomende bouwsteen van een effectief crisisbeleid zou de directe
kapitaalinjectie door het steunfonds EFSF in banken in nood zijn .  Dat zou een belangrijke stap
zijn naar een financiële unie en vermijden dat nationale begrotingen
door dergelijke reddingsoperaties verder ontsporen . Ten slotte vereist
een dergelijke financiële unie ook dat er eindelijk een Europese
regelgever komt die een einde maakt aan de zogenoemde “regulatory
arbitrage”.
Verantwoordelijkheid
Bij al deze overwegingen moet Europa, met de EU als grootste economie
van de wereld, ermee rekening houden dat het ook een
verantwoordelijkheid heeft voor de wereldconjunctuur . Voorlopig zet
het economische herstel in de VS en de zachte landing in China zich
voort. Indien de EMU echter in chaos verzinkt, zal dit niet zonder
gevolgen blijven voor de rest van de wereldeconomie |
Terug naar Inhoud
|
|
 |
|
|
Het spel is uit voor Griekenland |
| Bron: o.m. www.mejudice.nl, 26
juni 2012 |
 |
Na de Griekse verkiezingen was er opluchting.
In Athene trad een nieuwe regering aan die Europa goed gezind is.
Die
opluchting zal echter van korte duur zijn, aldus de Tilburgse
economen Sylvester Eijffinger en Edin Mujagic.
Griekenland zal besluiteloos blijven en haar verplichtingen niet
nakomen.
Dit spel kan echter niet voortduren.
Doordat banken in de rest van de eurozone hun posities in Griekland in
het afgelopen jaar hebben kunnen afbouwen, heeft de Griekse regering
niet meer een sterke onderhandelingspositie. |
|
Griekenland
zal moeten concluderen dat het spel uit is. |
Valse opluchting
Hoewel Griekenland inmiddels een nieuwe regering heeft, schoven de
premier noch de minister van Financiën aan bij de Europese top eind
juni. Beiden zijn namelijk ziek. Een meer symbolische weergave van het
beeld dat Griekenland de zieke man van Europa is, is nauwelijks
denkbaar. Nadat medio juni bekend werd dat Pasok en Nea Demokratia een
meerderheid hadden behaald bij de tweede verkiezingen in iets meer dan
een maand, overheerste er opluchting en zelfs euforie in Europa.
Eindelijk was er een regering in Athene die de afgesproken maatregelen
kon gaan doorvoeren.
Echter, het lijkt allemaal veel mooier dan het is. Griekenland heeft
weliswaar een nieuwe regering, maar die is zeer instabiel. Zo wordt de
regering gedoogd door een zeer linkse partij. En Nederland weet maar al
te goed hoe stabiel een gedoogconstructie is. Bij elke poging de
afspraken over belastingverhogingen en bezuinigingen na te komen,
zullen de Grieken ongetwijfeld de straat op gaan. Dát weet de nieuwe
ministersploeg in Athene. De eerste daad van de nieuwe regering was dan
ook om bij de rest van Europa aan te dringen op twee jaar extra tijd om
de vereiste maatregelen te nemen. Zo wil men in Athene enkele
geplande belastingverhogingen toch maar niet implementeren, en wil men
de voorgenomen ontslagen onder ambtenaren schrappen, evenals een
pijnlijke loonsverlaging.
Confrontatie met
Europa
Daarmee kiest de nieuwe regering in feite voor de confrontatie met
Europa in plaats van met eigen onderdanen. Beide confrontaties uit de
weg gaan, is niet mogelijk. Griekenland maakt daarbij echter mogelijk
een belangrijke strategische fout. Sinds het begin van de crisis lukte
het Griekenland keer op keer weg te komen met het niet nakomen van de
afspraken. Athene denkt blijkbaar dat dat ook nu weer gaat lukken.
Daarin vergist Athene zich.
Toen de eurocrisis begon was het bekend dat een eventueel faillissement
van Griekenland onvoorspelbare en dramatische gevolgen zou hebben voor
de Europese banken en daarmee voor de overheidsfinanciën en economische
groei in de rest van de muntunie en daarbuiten. Grootschalige
bankfaillissementen en een diepe economische krimp zouden volgen. De
euro zou in een coma terechtkomen. Inderdaad, het voortbestaan van de
eurozone, zo niet de Europese Unie zoals wij die kennen, zou ernstig
gevaar lopen.
 Sylvester
Eijffinger
Universiteit van Tilburg en CEPR |
Prof.
Dr. Sylvester C.W. Eijffinger is Hoogleraar Financiële Economie en Jean
Monnet Hoogleraar Europese Financiële en Monetaire Integratie, CentER
for Economic Research en Departement Economie, Universiteit van Tilburg
en Research Fellow, Centre for Economic Policy Research, Londen, VK en
CESifo Research Network, München, Duitsland.
Weblog Sylvester Eijffinger |
Europa kocht tijd
De angst voor een Grieks faillissement was dan ook de reden waarom de
eurolanden honderden miljarden euro’s overgemaakt hebben aan Athene om
dat land boven water te houden. Het was ook de reden waarom de Europese
Centrale Bank (ECB) een zeer ruim monetair beleid voerde ondanks het
feit dat Athene keer op keer alle regels en afspraken aan haar laars
lapte en telkens weer de deadlines en doelen voor wat betreft het
begrotingstekort en de staatsschuld, ruimschoots miste.
Ondertussen dwongen de toezichthouders van banken in andere eurolanden
hun financiële instellingen Griekse maar ook Spaanse en Italiaanse
staatsobligaties van de hand te doen. Om er zeker van te zijn dat er
ook kopers zouden zijn, begon de ECB op grote schaal staatsobligaties
van die landen te kopen. Enkele jaren later, anno 2012, hebben
veel banken in Europa hun portefeuille van de waardeloze
staatsobligaties zodanig verminderd dat het omvallen van bijvoorbeeld
Griekenland wel voor schade maar niet voor het omvallen van de banken
elders in Europa zal zorgen. Zeker omdat die banken bij de ECB voor
drie jaar lang onbeperkt kunnen lenen. Dat geeft ook ademruimte.
Omslag eurolanden
 Edin
Mujagic
Universiteit van Tilburg en OranjeLelie Consultancybureau |
| Monetair
econoom verbonden aan de Universiteit van Tilburg en OranjeLelie
Consultancybureau. Auteur van het boek ‘Tien jaar euro: biografie van
een jonge wereldmunt’. In mei dit jaar verschijnt zijn tweede boek,
'Torenhoge inflatie komt eraan: hoe die te verslaan'. Tussen 2004 en
2010 was Mujagic redacteur macro-economie van het zakenweekblad FEM
Business & Finance. |
De laatste maanden is echter een niet te overschatten omslag waar te
nemen in de opstelling van de overige eurolanden ten opzichte van
Griekenland. Zo vatte Jose Manuel Barosso, president van de Europese
Commissie, de ontmoeting van de Europese leiders in mei van dit jaar
samen met: "wij staan achter Griekenland zolang dat land zich aan de
afspraken houdt." Anders gezegd, als ze zich niet houden aan de
afspraken, dan kunnen we ook zonder Griekenland. Zeker toen het
uitlekte dat de eurolanden gevraagd werd om draaiboeken te maken voor
het geval dat Griekenland de muntunie zou verlatn. Nog niet zo lang
geleden werd de mogelijkheid dat de eurozone zonder Athene zou willen
of kunnen doorgaan vaak afgedaan als een absurd beeld.
Nu de banken zich niet meer in de gevarenzone bevinden bij een Grieks
faillissement - wat feitelijk het geval zal zijn bij het uittreden van
dat land uit de eurozone - nemen ook de Europese politici duidelijk
afscheid van de Helleense Republiek. Sommige bedrijven gaan zelfs
zo ver dat ze contant geld uit Griekenland weghalen, zoals Heineken.
Het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft het draaiboek klaar
liggen om eigen onderdanen te evacueren uit Griekenland. Zelfs veel
Grieken staan klaar om uit de euro te stappen, getuige de aanhoudende
stroom spaargeld uit Griekenland richting andere (euro)landen.
‘Grexit’ niet langer
fataal
Wat dit allemaal betekent is dat een Griekse uittreding uit de eurozone
niet langer fataal hoeft te zijn voor de eurozone, laat staan voor de
Europese Unie. Sterker nog, de kans dat Griekenland uit de eurozone zal
(moeten) stappen in de nabije toekomst is groter dan ooit. Tot voor
kort werkte de rest van de eurozone zich een slag in de rondte om
Griekenland aan boord te houden om op die manier het uiteenvallen van
de muntunie of zelfs de Europese Unie te voorkomen. Nu dat laatste zeer
onwaarschijnlijk is door een Grieks faillissement, heeft Europa de luxe
om ‘nee’ te zeggen tegen Griekenland als dat land zich weer eens niet
houdt aan de regels of de gemaakte afspraken niet nakomt. Wat heel lang
tot een oncontroleerbare chaos zou hebben geleid, leidt sinds kort
slechts tot een beheersbare ramp. Het verschil is enorm. Een
beheersbare ramp is weliswaar erg en economisch schadelijk, maar niet
fataal.
Spel is uit?
Zal Europa nu inderdaad ‘nee’ zeggen tegen Griekenland. Waarschijnlijk
niet. Maar de opstelling jegens Athene zal wel drastisch anders zijn.
Griekenland kan hooguit een jaar extra krijgen, zoals Spanje maar meer
ook niet. Duitsland heeft al gewaarschuwd niets te zien in het geven
van extra tijd aan Griekenland. Het land heeft voor die coulance te
veel krediet verspeeld in de afgelopen jaren.
Daarmee keert de plaatsvervanger van de premier en de minister van
Financiën met een weinig opbeurend bericht terug naar Athene: Europa
gaat veel harder om met ons, wij hebben geen troef meer in de
gesprekken met de andere eurolanden. De aftocht blazen van het front
met Europa betekent echter per definitie nieuwe spanningen binnen
Griekenland. Wat er ook gebeurt, een Grexit is na de recente
verkiezingen in Griekenland niet mínder maar juist meer waarschijnlijk
geworden. |
Terug naar Inhoud
|
|
 |
|
|
Belangrijkste wijzigingen Nederlandse
biedingsregels |
| Bron: AFM |
| De Nederlandse
biedingsregels, waaronder het Besluit openbare biedingen (Bob), worden
met ingang van 1 juli 2012 gewijzigd. De nieuwe biedingsregels zullen
gelden voor openbare biedingen die worden aangekondigd vanaf 1 juli
2012. Voor biedingen die voor die tijd zijn aangekondigd blijven de
huidige biedingsregels gelden. |
Onderstaand
vijf belangrijke wijzigingen.
“Put up or shut up”
regeling
Een van de belangrijkste wijzigingen is de introductie van de
zogenaamde “put up or shut up” regeling (artikel 2a Bob nieuw). De AFM
kan op grond van deze regeling door een doelvennootschap worden
verzocht om een potentiële bieder te verplichten duidelijkheid te geven
over zijn bedoelingen. De potentiële bieder moet dan óf een openbaar
bod aankondigen, óf publiek maken dat hij geen openbaar bod zal
aankondigen. Als de potentiële bieder bekend maakt dat hij geen
openbaar bod zal aankondigen, dan mag deze potentiële bieder 6 maanden
lang geen nieuw openbaar bod aankondigen op dezelfde doelvennootschap.
Aankondiging
“vijandig bod”
Ook het artikel dat regelt wanneer een zogenaamd “vijandig bod” is
aangekondigd (artikel 5 lid 2 Bob), is gewijzigd. Wanneer een bod is
aangekondigd, beginnen de wettelijke termijnen die gelden voor het
biedingsproces te lopen. Een bod is net als onder de huidige
biedingsregels aangekondigd wanneer een bieder concrete informatie over
het voorgenomen openbaar bod publiek heeft gemaakt. Nieuw in dit
artikel is de mogelijkheid voor de doelvennootschap om onmiddellijk na
de mededeling van de bieder publiek te maken dat de bieder en de
doelvennootschap in gesprek zijn. De mededeling van de bieder geldt dan
niet langer als een aankondiging van een openbaar bod. Een
dergelijke mededeling van de doelvennootschap voorkomt dus dat de
wettelijk termijnen van beginnen te lopen.
Verhoging biedprijs
Verder wordt de bepaling dat de biedprijs slechts eenmaal mag worden
verhoogd, gewijzigd (artikel 15 lid 4 Bob nieuw). De nieuwe regels
staan het een bieder toe om tijdens de aanmeldingstermijn de biedprijs
meerdere keren te verhogen. Als de verhoging van de biedprijs betekent
dat de samenstelling van de geboden prijs wijzigt dan moet de bieder
een document publiceren. Dit is het geval als de biedprijs eerst uit
contanten bestond en na de verhoging ook uit effecten bestaat. Het
document dient alle gegevens te bevatten die van belang zijn voor de
aandeelhouder om zich een verantwoord oordeel te vormen over de
verhoging van de geboden prijs (artikel 15a Bob nieuw). Als de
resterende aanmeldingstermijn op het moment van verhoging van de
biedprijs minder dan zeven dagen is, wordt de termijn (van rechtswege)
verlengd tot zeven dagen.
Mededeling
transacties gereglementeerde markt
Een andere belangrijke wijziging ziet op het melden van transacties en
overeenkomsten tijdens een bod. Een bieder en een doelvennootschap
zijn, ook onder de huidige biedingsregels, verplicht een openbare
mededeling te doen over alle transacties en overeenkomsten in de
effecten waarop het openbaar bod ziet. Deze verplichting geldt vanaf
het moment van aankondiging van het bod tot en met het moment van
gestanddoening van het bod. Met het oog op transparantie zijn
transacties verricht op een gereglementeerde markt niet langer
uitgezonderd van deze verplichting (artikel 5 lid 4 Bob nieuw en 13 lid
1 Bob nieuw). Ook over transacties op een gereglementeerde markt moet
onder de nieuwe biedingsregels een openbare mededeling worden gedaan.
Aanmeldingstermijn
Tot slot wordt ook de minimale aanmeldingstermijn gewijzigd. De
minimale aanmeldingstermijn gaat van vier naar acht weken(artikel 14
lid 3 Bob nieuw).
nb.
Op korte
termijn zal de AFM een uitgebreide nieuwsbrief publiceren over de
nieuwe biedingsregels waarin meer wijzigingen zullen worden toegelicht.
|
Terug naar Inhoud
|
|
|
Vacatures HCC Beleggen 2012 |
| Bron: Bestuur HCC Beleggen
|
 Om onze doelstellingen zo goed mogelijk vorm geven zijn
we op zoek naar leden die een bijdrage willen leveren aan de
activiteiten van onze vereniging.
Dat hoeft niet meteen een grote klus te zijn, maar leden die een
deeltaak willen verrichten -die relatief weinig tijd kost- zijn
zeer welkom. Met meer mensen kunnen we immers meer doen en dat maakt
het bovendien ook veel gezelliger. Enkele voorbeelden van deeltaken
waarvoor wij mensen zoeken zijn:
- het op ad-hoc basis een artikel schrijven voor
onze website of een cursus willen geven over alle vormen van beleggen,
de analysemethodieken, emotie en beleggen etc.
- beleggingssoftware beoordelen
- CD samenstellen met software, koersen, links
etc.
- het actueel houden van (een deel van) onze
website/ons forum
- webmaster voor en meewerken aan de nieuwe
inrichting van onze website
- het coördineren en organiseren van onze HCC
Beleggen symposia
- het verrichten van (deel)taken tijdens onze HCC
Beleggen symposia en/of beurzen
- een bestuursfunctie.
Uiteraard mag u zich aanmelden in groepjes. Dus als u, eventueel samen
met medebeleggers, onze vereniging wilt helpen laat het ons dan weten.
Trefwoorden hierbij zijn: vele handen maken licht werk, het moet vooral
leuk blijven, zo doe je ook nog eens interessante contacten op.
Denk ook eens aan het geven van een aardige lezing, met anderen
handelsstrategieën uitwerken, software onder de knie krijgen of gewoon
een groep vormen waarmee je samen de markt analyseert/bespreekt.
Lijkt het u iets om actief te worden? Heeft u vragen over de functies
of heeft u goede ideeën voor onze vereniging? Klik Hier
of meld u zich dan via de website ... een echte vereniging kan niet zonder u
als actief lid. |
Terug naar Inhoud
|
|
|
Agenda |
| Bron: HCC Beleggen redactie
|
|
De HCC Beleggen Kalender op onze website
en deze Agenda zijn inmiddels een begrip onder beleggers in
Nederland en België geworden. Voor veel andere sites zijn wij de de
facto bron van informatie.
Toch zijn nog niet alle events in onze Agenda opgenomen. Daarom willen
we ook aanbieders van seminars, cursussen en beleggersbijeenkomsten in
de gelegenheid stellen, zelf hun events aan te kondigen, zowel op ons
forum als in onze nieuwsbrieven. Plaatsing van (vrij toegangkelijke)
educatieve bijeenkomsten zijn kostenloos.
(Bijeenkomsten met een educatief karakter
welke niet gratis toegankelijk zijn danwel bijeenkomsten met een niet uitsluitend educatief
karakter kunnen onder voorwaarden ook in onze agenda opgenomen worden.
Wilt u meer weten neemt u dan even contact op met de redactie)
|
Terug naar Inhoud
|
|
|
| Disclaimer: Deze publicatie komt tot stand op de
redactie van beleggersonline.nl de website van de HCC IG Beleggen. Noch
de mate waarin de berichten, voorgestelde scenario’s, risico’s en
voorspellingen de marktverwachtingen weerspiegelen, noch de mate waarin
zij in de realiteit zullen tot uiting komen, kunnen worden gewaarborgd.
De voorspellingen zijn indicatief. De gegevens in deze publicatie zijn
algemeen en louter informatief. Ze mogen niet worden beschouwd als
beleggingsadvies. De
schrijver(s) van deze publicatie en het bestuur van de HCC IG Beleggen
en/of de Redactie van de Nieuwsbrief zijn derhalve niet aansprakelijk
voor eventuele verliezen. De waarde van uw beleggingen kan fluctueren,
behaalde resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de
toekomst. |
|
