Verslag van het 50e HCC Beleggen Symposium d.d. 26 april 2008
Op 26 april ’08 ’s morgens 9.00 uur ben ik onderweg naar het HCC Beleggen Symposium. Het programma van het symposium is veelbelovend en ik wil ook deelnemen aan de Algemene Leden Vergadering en dat betekent op tijd van huis vertrekken. Nog voor 10.00 uur ben ik binnen bij scholengemeenschap Lek en Linge.
Wat mij opvalt, is dat de toegangscontrole lekker vlot verloopt. Als bezoekers hun reserveringsbewijs zijn vergeten dan controleren de dames bij de ingang of ze zich wel hebben ingeschreven en kunnen vervolgens ter plekke een reserveringsbewijs invullen. Het inleveren van het reserveringsbewijs is een snelle manier om zowel leden als niet leden toegang te verschaffen tot het symposium zonder dat er lange rijen wachten mensen ontstaan. Dat werkt prima.
Tijdens de ALV kwam vooral het gebrek aan actieve leden naar voren. Die zijn echt nodig om evenementen als het HCC Beleggen Symposium te kunnen blijven organiseren. Ook blijkt het zoeken naar bestuursleden een duidelijke analogie te vertonen met het zoeken naar een speld in een hooiberg. Dat is jammer. Ik heb op mijn enquêteformulier aangegeven best wat actiever te willen zijn voor de vereniging. Als meer mensen mijn voorbeeld volgen dan kan de HCC Beleggen een goede organisatie neerzetten en deze ook borgen.
Na de ALV kom ik in moeilijkheden; welke lezing wil ik bijwonen. Thuis had ik bedacht om naar Corné van Zeijl te gaan, maar nu ik in Culemborg ben kom ik tot de conclusie dat ik alle lezingen die om 11.00 uur starten wel wil volgen. Een dilemma, kies maar eens tussen Corné van Zeijl, Gerald Perez, Ron Wichgers en Max Vreedenburg. Uiteindelijk besluit ik om de presentatie van Max Vreedenburg bij te wonen. Wat kan Max op een goede en heldere manier uitlegen wat rente is, wat het doet en welke risico’s er voor ons als beleggers aan kleven. Ook geeft Max ons nog een blad met daarop een aantal websites waar veel informatie is te vinden. Zelfs een CEO van een pensioenfonds maakt gebruik van deze informatie. Nadat ik de presentatie van Max Vreedenburg heb bijgewoond kan ik niet meer zeggen dat de ‘grote jongens’ beschikken over meer informatie.
Hierna is er een productpresentatie van Trader Workstation (TWS) gegeven door Joyce Blok van Interactive Brokers. Hoewel deze presentatie veel belangstelling trok heb ik toch pauze genomen en heb een aantal stands bezocht. In de pauze kan je op je gemak kijken welke producten de standhouders bieden en wat de ontwikkelingen zijn. De standhouders nemen ook de tijd om het mij te vertellen en dat vind ik prettig.
Bij de volgende reeks presentaties kom ik weer in de problemen, waar moet ik naartoe. Voor het bijwonen van de presentaties van Lousin Mehrabi en Ronald Kok heb ik nog een kans, maar dan zal ik toch de presentatie van één van beiden moeten missen. Voor de lezingen van Ben Vree en Hans Kalf heb ik maar een kans en dat is nu. Na wikken en wegen kies ik voor de presentatie van Ben Vree en daar heb ik achteraf gezien geen spijt van. Wat kan die man een goed verhaal vertellen over zijn bedrijf Smit Internationale. Natuurlijk is het presenteren van zijn bedrijf onderdeel van zijn functie, maar van die ‘verplichting’ was niets te merken. Hij vertelt graag over zijn bedrijf, dat is mij wel duidelijk. In het bijzonder het verhaal over de wijze hoe Smit Internationale inspeelt op de ontwikkelingen in de wereld geven aan waarom Smit gegroeid is tot het bedrijf dat er nu staat. Na de presentatie betrap ik mezelf er op dat ik ook een beetje trots ben op het bedrijf van Ben Vree. Ik weet niet of het bestaat, maar het echte ‘Hollands-Glorie-gevoel’ maakt zich even meester van mij.
Met het gevoel mijn dag is nu al erg geslaagd komt het volgende dilemma er aan. Ik mag Kiezen tussen de presentaties van Edward Loef, Eppo R. Kooi, Frans Boonstra en Michael Groenewoud. Eigenlijk wil ik ze allemaal wel zien, maar dat is mij eerder overkomen vandaag. Ik ga naar de presentatie van Edward Loef. Edward vertelt op een duidelijke wijze wat wij van de markt kunnen verwachten en hoe wij dat zelf kunnen bepalen. Juist in moeilijke marktomstandigheden is een beleggingsbaken zeer welkom. Door het consequent toepassen van technische analyse creëren we richtpunten voor onszelf en kunnen we emotionele beleggingsbeslissingen vermijden. We weten allemaal dat de emotionele beleggingsbeslissingen niet onze meest succesvolle waren. Het is een kwestie van me houden aan mijn eigen handelsregels. Overigens bracht Edward zijn verhaal erg leuk. Je kon zien dat hij er plezier in had om de presentatie te geven en dat maakte het zeer boeiend om er naar te luisteren. Ook was er voldoende ruimte voor het stellen van vragen. Hoewel ik niet weet wat ik heb gemist in deze presentatiereeks was de presentatie van Edward weer een schot in de roos.
Mijn eerder op deze dag doorgeschoven probleem om later een bezoek te brengen aan de presentatie van Lousin Mehrabi of Ronald Kok krijg ik nu voor mijn kiezen. En dat niet alleen ik moet ook kiezen, want dit is mijn laatste kans. Nu ik voor die keuze sta wil ik de presentatie van Willem Middelkoop ook bijwonen. De keuzevrijheid van een gemiddelde bezoeker van het Symposium wordt mij eigenlijk iets te veel. Waarom geeft de HCC Beleggen geen DVD uit met daarop alle presentaties?
Ik beperk mij tot mijn eerder bedachte keuzemogelijkheid en daardoor is het de presentatie van Ronald Kok geworden. Ronald geeft tijdens zijn presentatie voorbeelden van het spreiden van het risico. Hij heeft voor ons een paar correlatieberekeningen gemaakt en hij maakt daarmee inzichtelijk dat de meeste beleggers denken dat ze een goed gespreide portefeuille hebben als zij aandelen uit verschillende sectoren bezitten. Theoretisch klopt dat wel, maar ING en Koninklijke olie hebben toch een hoge correlatie (bijna 0,6). Dat is hoger dan de correlatie tussen RD en de meeste bedrijven in de oliesector. Kortom, Ronald wijst het gewoon even in diverse sectoren een aantal aandelen kopen en dan is uw risico beperkt, naar het land der fabelen. Er is iets meer onderzoek nodig om het risico van uwen mijn portefeuille te spreiden.
Na de laatste presentatie blijf ik nog even napraten. De presentatie van Willem Middelkoop is nog niet afgelopen, maar om nu aan het einde van de dag daar nog even binnen te lopen is erg storend. Men kan wel beginnen met applaudisseren als ik net de deur open, dus dat doe ik maar niet. Achteraf gezien had ik dat wel kunnen doen, want de presentatie van Willem Middelkoop liep 45 minuten uit. Qua tijd gezien gaf Willem Middelkoop twee presentaties. Wat ook opviel is dat hij de mensen wist te boeien, want er ging niemand eerder weg. Normaal gesproken willen mensen op tijd naar huis op zaterdag, maar deze keer bleef iedereen tot het einde.
Om 17.00 uur zat ik in mijn auto op weg naar huis en sprak nog eens hardop “wat heb ik een leuke dag gehad”. De mensen die op dat moment naast mij reden keken mee vreemd aan. Ze zullen wel gedacht hebben dat ik even de weg kwijt was, want ik zat alleen in de auto en dan praat je toch echt tegen niemand. Maar ik was de weg niet kwijt en raakte hem ook niet kwijt. Tevreden was ik wel. Ik kijk nu al uit naar het volgende symposium die op 15 november 2008 wordt gehouden.
