Ga direct naar inhoud

34 K Leden

26 interessegroepen

20 Regio's

20+ Ledenvoordelen

Contact

Webmail

Zoeken

Inloggen

Spreiding, de basis van verstandig beleggen

Deel dit artikel

,

HCC
geen foto beschikbaar

Spreiding, de basis van verstandig beleggen
Bron:  Ronald Kok, Analist
analist.nl200x42.gif
2017-Ronald-Kok120x160.jpg


Ronald Kok (RBA) 

Financieel analist, entrepeneur en uitgever van o.a. Analist.nl
Na zijn economie opleiding aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, VBA aan de VU  Universiteit van Amsterdam bleef hij zich verder specialiseren w.o. EFFAS , en  focust hij zich nu vooral op financiële analyse en de praktische toepasbaarheid van beleggingsstrategieën. Zijn aandachtsgebieden zijn vooral de Amerikaanse en Europese aandelen. Daarnaast focust Ronald zich ook op derivatenstrategieën, asset-allocatie en risicomanagement.



We kunnen er maar niet vaak genoeg op hameren dat beleggers hun beleggingen absoluut stevig moeten spreiden.
Te allen tijde, ook bij opgaande markten, is dit nu eenmaal beter.

Eén van de redenen waarom de meeste beleggers het (gigantisch) afleggen tegen de ETF’s is omdat zij vaak door een te lage spreiding veel te veel risico’s hebben en dus veel averij oplopen hetgeen de ETF’s door hun hoge spreiding juist voorkomen.

In dit artikel onderstrepen we nogmaals onze absolute ‘eis’ dat beleggers te allen tijde veel moeten spreiden.

Lokaal beleggen erg gevaarlijk
Wanneer wij kijken naar onze bezoekers op zowel Analist.be als Analist.nl zien we een gigantische voorkeur voor de nationale aandelen.
In België wordt er vooral op de Belgische aandelen gefocust en in Nederland op de Nederlandse aandelen.
Verder zien we dat de focus dan ook nog eens enorm bij de hoofdaandelen ligt, dus die van de Bel20 en de AEX-index.


Bekende termen zijn die van ‘goede huisvader aandelen’ en bij onze Noorderburen ‘de volksaandelen’. Wanneer wij beleggers spreken dan horen wij vaak dat ze beleggen in de bekende namen zoals AB Inbev, KBC, Solvay en in Nederland vooral ING, Shell en Unilever. Het zijn vaak de bekende namen die het overgrote gedeelte van de portefeuille uitmaken en dit is voor het risico natuurlijk catastrofaal.

Zo staan in Brussel de grote populaire namen zoals Nyrstar, Ageas en Roularta fors lager dan jaren terug. En over het vroegere populaire Dexia nog maar te zwijgen. In Nederland waren er enorme verliezen voor Heijmans, Arcelor Mittal, KPN, Aegon en Air France KLM. Genoemde aandelen staan bijna allemaal meer dan de helft lager dan 10 jaar geleden. Helaas waren al deze namen, ook nog eens vaak met een flinke overwegingen, in de meeste portefeuilles van de particuliere beleggers te vinden. Het credo van veel beleggers is helaas vaak dat het beter is om in de bekende ‘dichtbij huis’ bedrijven te beleggen dan (ver) over de grens.

Beurskoersen tamelijk onvoorspelbaar
Het is natuurlijk een open deur maar natuurlijk kan helemaal niemand de beurskoersen voorspellen. Wij houden ons echter wel vast aan diverse ‘value’ ratio’s die we op de langere termijn zeker outperformances hebben zien opleveren. Voorbeelden hiervan zijn de CAPE-ratio, het dividendrendement, de boekwaarde, de omzetgroei et cetera. Op de langere termijn zien we mandjes met lage waarden daarvan het aanmerkelijk beter doen dan, in onze ogen, alle andere strategieën. Maar moeten we dan een paar aandelen kopen die ‘goedkoop’ zijn en dan afwachten? Nee absoluut niet. Alle hele mooie rendementen uit het verleden zeggen weinig over de toekomst en al helemaal niet over individuele aandelen. Academische onderzoeken laten zien dat de beperkte voorspelbaarheid die er is alleen maar betrekking heeft op grote cohorten. Het feit dus dat bijvoorbeeld de aandelen IBM en Volkswagen op basis van diverse screeners ‘goedkoop’ worden genoemd wil absoluut niet zeggen dat deze beurskoersen ook onherroepelijk gaan stijgen. Sowieso is de beurs op de korte termijn 1 groot casino en daarnaast gelden de mooie rendementen van veel aandelenscreeners over grote aantallen aandelen over langere termijnen. Ik krijg dus vaak de vraag van of een aandeel goedkoop of duur is. Het antwoord dat ik hier dan op geef, en dat zou Warren Buffett ook geven, is dat het voorspellen van individuele beurskoersen vrij onzinnig is.

Om bij Warren Buffett te blijven. U ziet hier onder zijn portefeuille van eind 2017. U ziet dat hij zijn risico over bijna 50 aandelen verspreid. Weliswaar met een flinke overweging in Wells Fargo, Kraft Heinz en Apple maar het gros van zijn kapitaal is redelijk verdeeld.

Portefeuille Warren Buffett eind 2017: ook veel spreiding
20180301-Analist-fig1-694x352.png

Hoe meer aandelen hoe lager het risico
Het is natuurlijk een open deur om te stellen dat wanneer u uw risico’s spreidt dat u dan uw totale risico verlaagt. ‘The only free lunch is diversification’ is een bekend gezegde op Wall Street. Hiermee wordt bedoeld dat wanneer u behoorlijk veel spreiding heeft (zegge 30 a 40 aandelen) dat u uw neerwaartse risico’s enorm verlaagd. Het is bijna onmogelijk om 30 aandelen te hebben die allemaal een lagere omzet of winst zouden rapporteren. Natuurlijk zien we bij harde beurscrashes, zoals in 2001 en 2008, dat aandelen ongeacht hun waarderingen en masse verkocht worden. Ook in de toekomst zal dit blijven gebeuren. Dit is absoluut geen reden tot paniek want tot heden zijn alle harde koerscrashes uitstekende aankoopmomenten gebleken.
In de grafiek hier onder van de Amerikaanse hedgefondsmanager Boris Marjanovic, laat op de horizontale as het aantal aandelen en op de verticale as het risico zien. U ziet dat naarmate u meer aandelen heeft uw risico direct omlaag kukelt tot uiteindelijk een soort ijzeren bodem. Het toevoegen van meer aandelen aan uw portefeuille heeft dan amper / geen effect meer op uw risico; dat kan dan bijna niet minder worden. Een enorm grote aandelenportefeuille van bijvoorbeeld 200 aandelen heeft dan bijna hetzelfde risico als een portefeuille met 30 aandelen. Dit komt doordat aandelen uiteindelijk ook weer met elkaar verbonden zijn en niet als geheel losse risicocomponenten gezien kunnen worden.

20180301-Analist-fig2-621x318.png

Ook spreiden met succesvolle screeners
Terugkomend op het gebruik van aandelenscreeners, hier raden wij beleggers altijd aan om een mix van de beste aandelenscreeners te gebruiken. Zo was bijvoorbeeld de screener van Joseph Piotroski al jaren in de top in Amerika (gemiddeld ruim 15 procent per jaar) maar in het afgelopen jaar stond deze screener af en toe op een verlies van 30 procent. Verder kunnen veel screeners ook maar een handjevol aandelen bevatten. Door alleen deze te kiezen loopt u dus ook een fors risico ook al zijn deze aandelen ‘goedkoop’. Ons devies is dan ook om in uw portefeuille zeker 30 verschillende aandelen te hebben die op basis van de meest succesvolle screeners zijn geselecteerd. En indien er opties op deze aandelen uitstaan er dan gedekte callopties op schrijven.

Vorige blogpost

'Meld je aan voor de nieuwsbrief' van HCC!beleggen

'Abonneer je nu op de nieuwsbrief en blijf op de hoogte van onze activiteiten!'

Aanmelden