OK-score

Deel dit artikel

,

geen foto beschikbaar

De OK-Score

De OK-Score is een nieuwe bedrijfsclassificatie die een zeer solide indicatie kan geven van de financiële positie van een onderneming. Bovendien geeft deze score een voorspelling van hoe het bedrijf zal varen in de nabije toekomst (twee jaar). De onderneming kan de score aangrijpen als waarschuwing om binnen deze termijn haar koers bij te stellen. De OK-score werd uitgevonden door de heer Willem D. Okkerse MBA (geboren in 1946 en doorgewinterd in strategische en financiële bedrijfsvoering, thans CEO van OK-RATING INSTITUTE) toen hij onderzoek deed voor een proefschrift waarmee hij wilde promoveren als Doctor aan de Universiteit van Amsterdam.

Een beter alternatief voor bedrijfsratio's

Het onderzoek beoogde een vergelijking te maken en een beter alternatief te vinden voor bedrijfsratio's als de Z-score van Professor Altman en de Twente-toets van Professor Bilderbeek. Niet alleen de methodiek van OK-Score bleek te verschillen maar vooral de betrouwbaarheid van het model bleek aanzienlijk groter. Door een notaris begeleide en zogenaamde dubbelblinde[1] steekproeven hebben tot verbluffende resultaten opgeleverd, waaronder een betrouwbaarheid van 100% bij het type I fout [2] en van het type II fout een nauwkeurigheid van 82 % (na opheffing van de branche blinddoek zelfs een nauwkeurigheid 97%)[3]. De voor de promotie vereiste publicatie van het proefschrift zou het achterliggende model hebben moeten blootleggen. Dit zou een succesvolle vermarkting van de OK-Score in de weg hebben gestaan. De heer Okkerse besloot derhalve niet te promoveren en de OK-Score met groot succes op de markt te brengen. De vele publicaties die daarop het succes van de score hebben aangetoond hebben onder andere geleid tot het lidmaatschap van de heer Okkerse van het Institute of Forensic Auditors in Brussel.

De OK-Score

De OK-Score wordt gegenereerd door een vergelijking van twee bedrijfsvariabelen. De eerste, de OK-Solvabiliteit, is een aanpassing van de welbekende solvabiliteitsratio. De aanpassing houdt ook rekening met de kwaliteit en de jaargroei van de debiteuren alsook met een reservering van uit de pas lopende voorraden. Daarnaast wordt rekening gehouden met de branche. De tweede variabele, de OK-ratio is een nieuwe bedrijfsratio waarvoor de cijfers van de laatste vijf jaar als input dienen. Deze ratio schat in of er wel of geen afbraak plaatsvindt van de stakeholders-belangen. Er wordt een relatie gelegd naar een verspillingsratio die de bandbreedte aangeeft van een mogelijk herstel of verbetering.

De OK-Solvabiliteitsratio en de OK-ratio worden in een ordinaal correlerende tabel tegen elkaar afgezet waaruit de OK-Score uit de tabelcellen in waarden of klassen van 1 tot 10 valt af te lezen. Een klasse 1 onderneming geniet een bijna perfecte zekerheid en heeft goede ruimte voor expansie, zelfs met vreemd vermogen. Een klasse 10 onderneming daarentegen verkeert in uiterst zwaar weer en loopt een zeer groot risico binnen twee jaar failliet te gaan. Daartussen bevindt zich een scala waarin expansie met vreemd vermogen geleidelijk wordt ontraden.

Stand van zaken

Inmiddels zijn alle AEX (m.u.v. de financials[4]) bedrijven met succes onder de loep gelegd (begin 2007 volgt de Eurostoxx 50) en kunnen beleggers gebruik maken van de OK-Score om hun beleggingen in te schatten [5]. Beleggers kunnen bij iedere EIGEN vermogensbeheerder - mits binnen de grenzen van het mandaat en contractpartner van het OK-Rating Institute - volgens de OK-filosofie beleggen. Professionele privé beleggers vanaf  Euro 1 miljoen kunnen direct bij het OK-Rating Institute terecht.

Presentatie 4 april aanstaande

In een fascinerend overzicht gaat Willem Okkerse in op het risico van beleggen in aandelen. Aan de hand van de theorie van Prof. Markowitch (Nobelprijswinnaar) wordt de AEX geanalyseerd en duidelijk gemaakt hóe die risico’s tot stand komen. Uitleg wordt gegeven van de OK-Score ™ als rating om dergelijke risico’s te vermijden. Tevens worden de door de OK-Score vóóraf geïdentificeerde probleemgevallen Ahold, Enron, Worldcom, e.d. besproken. Ook van de AEX worden enkele spectaculaire én recente voorbeelden getoond.

 



[1]  De testcijfers werden zowel qua naam als qua absolute proporties geanonimiseerd. Hiermee werd voorkomen dat de omvang van sommige cijfers de identiteit van de betrokken onderneming zou prijsgeven

[2] type I fout: Een betrouwbaarheid van 100 % betekent dat in alle gevallen van een faillissement van een onderneming dit terecht door de OK-Score werd voorspeld.

[3]  type II fout: Een nauwkeurigheid van 97 % betekent in slechts 3 % procent van de gevalleneen onderneming onterecht als faillerend door de OK-Score werd gedetecteerd.

[4] Deze ondernemingen hebben een afwijkende balans en winst-en verliesrekening. Daarnaast was er wereldwijd onvoldoende onderzoeksmateriaal beschikbaar om het model te kunnen testen

[5] Fenomenale resultaten werden behaald; o.a. werden de faillissementen van Enron, Worldcom, Parmalat en de problemen van Ahold ruimschoots van tevoren voorspeld. Alle voorspellingen kunnen door de perspublicaties alsmede TV-optredens worden gedocumenteerd

'Meld je aan voor de nieuwsbrief' van HCC!beleggen

'Abonneer je nu op de nieuwsbrief en blijf op de hoogte van onze activiteiten!'

Aanmelden