Conjunctuurrisico’s op korte termijn
We verwachten dat de belangstelling voor Griekenland verdwijnt – in ieder geval nog voor de problemen zijn opgelost. Beleggers kunnen zich dan weer bezig houden met de wezenlijke risico’s en uitdagingen. De risico’s voor de economische groei op korte termijn lijken in ieder geval belangrijker. Maar ook over de aard, het karakter en de kwaliteit van de groei op lange termijn zijn er heel wat vragen die in de komende maanden een antwoord moeten krijgen.
• Zorgen oplopende inflatieverwachtingen voor een ontsporing van de inflatie?
• Slaagt men erin de euro-obligatiemarkt te hervormen?
• Blijft de Amerikaanse overheidsschuld financierbaar (tegen een aanvaardbare rente)?
• Kunnen de centrale banken de sterke groei in Azië in goede banen houden?
• Worden de (olieproducerende) Golfstaten besmet door het revolutionaire virus?
Veel risico’s en een grote onzekerheid houden de waarderingen van de aandelenmarkten laag. Terecht? Allicht niet, want in deze geglobaliseerde wereld zijn het niet de overheden of de consumenten die de vruchten van het economisch herstel plukken, maar de bedrijven.
• Een beursgenoteerd Amerikaans bedrijf haalt een rendement op eigen vermogen van ruim 13%, een Europees bedrijf één van 9,5%. Dat zijn nooit geziene risicopremies voor ondernemersschap die zeker niet in de waardering verrekend zitten.
Een belegger kiest best de kant van de winnaars van de globalisering. Voor aandelen dus.
• De beste manier om dat in te vullen is kiezen voor kapitaalbescherming. Beleggers kunnen dan volledig participeren in het opwaarts potentieel van de aandelenmarkten, maar dekken er de neerwaartse risico’s mee af. Aan de zijlijn blijven is geen optie.
